I'm sorry that I didin't translate post to english but I didin't have time. I need to study to "Biology od spiders" and I promise I will do it soon. However, if you are interested you can find more information here: http://www.arkive.org/nursery-web-spider/pisaura-mirabilis/
Dzisiaj tak jak obiecałem będzie o pająkach, a żeby było
zabawniej o pająkach nie budujących sieci łownych!
Jakie rodziny pająków nie używają sieci łownej?
RODZINA
SALTICIDAE – skakuny, jumping spiders
RODZINA
THOMISIDAE – ukośnikowate, crab spiders
RODZINA
GNAPHOSIDAE – worczakowate, graund spiders
RODZINA
LYCOSIDAE – pogońcowate, wolf Spiders
RODZINA
PISAURIDAE – darownikowate nursery web spiders
Skupię się na ostatniej rodzinie Pisauridae - darownikowate. Postanowiłem się także skoncentrować do jednego gatunku o zasięgu ogólnoeuropejskim darownik przedziwny Pisaura mirabilis. Spróbuję pisać tak aby nikogo nie zanudzić i postaram się opierać głównie na ciekawostkach.
Classification
Kingdom Animalia (Animals)
Phylum Arthropoda (Arthropods)
Class Arachnida (Arachnids)
Order Araneae (Spiders)
Infraorder Araneomorphae (True Spiders)
No Taxon (Entelegynes )
Family Pisauridae
Pisauria mirabilis
1. Picture made by myself Canon EOS 550d with kit lens. Male Pisaura mirabilis.
Pająk ten jest szeroko rozprzestrzeniony; występuje w całej Europie, północnej Afryce i wschodniej Azji Najczęściej można go spotkać na polanach i niskiej roślinności gdzie się wygrzewa jest to bowiem gatunek lubiący ciepło. Charakterystyczne dla rodziny Pisauridae jest także ich skłonność do życia w wilgotnym środowisku. Często można je spotkać wygrzewające się na słońcu z charakterystycznie ułożonymi nogami.
Darownik Pisauria mirabilis wygrzewający się na słońcu.
Samice osiągają do 13 mm długości, a samce – 11 mm. Samca od samicy możemy rozpoznać dzięki temu, że na 2 parze odnóży (nogogłaszczki - pedipalpy) posiada tak zwany bulbus jest to narząd kopulacyjny pająków. Jest to zgrubienie na ostatnim członie nogogłaszczek, oraz mniejszym rozmiarem ciała. Skoro wspomniałem o narządach kopulacyjnych pisząc to wcale nie miałem na myśli tego, że pająki posiadają układ rozrodczy w nodze :P. Gruczoły płciowe znajdują się u samca tak jak i u samicy na odwłoku. Samiec aby przenieść swój materiał genetyczny z otworu płciowego na aparat kopulacyjny wytwarza specjalną nić (rodzaj pajęczyny). Jest ona gruba i nie klei się, na taką pajęczynę samiec przekazuje swoje nasienie i z nici dopiero pobiera je na nogogłaszczki (za pomocą sił kapilarnych).
Zaloty u tej rodziny też są bardzo ciekawe, jak powszechnie wiadomo samiec u pająków często kończy po kopulacji jako obiad dla samicy. Samce Pisauridae wymyślili aby przynosić samicy podarunek - ofiarę owiniętą pajęczyną, w czasie w którym samica zajmuje się konsumpcją prezentu samiec aplikuje samicy swoje nasienie za pomocą nogogłaszczek.
Zaloty u darownika przedziwnego
Po zapłodnieniu samiec oddala się, a samica za jakiś czas złoży jaja.
Jaja są owinięte w kokon który zawsze towarzyszy samicy, trzyma go między szczękoczułkami. Czasem latem na polach widać pająki biegające z kokonami jedne należą do spokrewnionej rodziny pogońcowatych - Lycosidae tyle, że tam kokon jest przyczepiony do samicy w miejscu kądziąłków przędnych, a nie między szczękoczułkami (nie pobiera wtedy pokarmu). Kiedy młode są gotowe do wylęgu samica buduje z pajęczyny "namiot" gdzie składa kokon i czeka, aż młode się wyklują. Spędza w namiocie czas z młodymi, aż do ich pierwszej wylinki.
Kokon z jajami, trzymany przez samicę w szczękoczułkach.
Darownik przedziwny żywi się drobnymi bezkręgowcami. Jest bardzo szybki, zwinny i silny, atakuje więc nawet ofiary które są od niego większe, pszczoły, pasikoniki, a nawet inne pająki. Jad jest silny i skuteczny jednak nie jest groźny dla człowieka, mimo wszystko najlepiej nie niepokoić go bez powodu, a on odwdzięczy się nam zmniejszaniem populacji irytujących nas owadów. W zależności od rachunków pająki są w stanie w ciągu jednego roku zjeść od 1 do 100kg owadów na hektar (zależy od gęstości występowania pająków).
Video Pisauria mirabilis
Współcześnie nie są zagrożone wyginięciem, ale środowiska w których żyje podlegają gwałtownym zmianom. Mogącym mieć wpływ na ilość osobników tego gatunku na naszych terenach. Niebezpieczne dla niego jest też stosowanie pestycydów (środków owadobójczych) w szczególności, że wystarczy, iż zje owada podatnego na działanie pestycydów (magazynują się w organizmie). Do niedawna bardzo popularne wypalanie traw także wpływa na niszczenie fauny danego regionu. Miejmy nadzieję, że nie zabraknie pająków na naszych polach ponieważ wtedy możemy borykać się z innymi poważnymi problemami.
Liczę, że spodobał wam się artykuł i pozwolicie mi od czasu do czasu coś takiego tutaj zamieścić :)
